Pokochać siebie – sesja u wróżki
Podczas sesji często poruszamy temat miłości własnej – musisz pokochać siebie, mówię do siedzącej na przeciw mnie kobiety. „Tak”, mówi ona, „wiem”. Po chwili przyznaje jednak, że nie rozumie co to właściwie znaczy. Dla ludzi jest to często bardzo trudne. Aby móc pokochać siebie trzeba wpierw odkryć jakie są nasze potrzeby i się samemu przed sobą do nich przyznać. Katarzyna Miller w rozmowie z Wojciechem Eichelbergerem, na podstawie której powstała książka : ” Z miości do..” pięknie opisują czym jest miłość własna. Poniżej cytuję jej fragment:
Kocham siebie to stoję za sobą, czyli dbam o siebie, wiem, czego potrzebuję.
Katarzyna Miller
[…]
KM: Miłość do samego siebie to podstawa. Żeby być zdrowym, żeby dobrze żyć, trzeba kochać siebie.
WE: Musisz pokochać siebie, żeby dać pokochać siebie innym.
KM: Oczywiście, jeśli bowiem chcesz przyjąć miłość, musisz mieć miłość w sobie. Nie możesz jej przyjąć na pustkę albo na nienawiść.
WE: Ona się wówczas od ciebie odbije.
KM: Niektórzy zapytają: jak odróżnić miłość do siebie od narcyzmu? Narcyz przecież zakochał się sam w sobie. Trzeba wyraźnie powiedzieć: Narcyz zakochał się w swojej powierzchowności, w swoim wizerunku, a nie w sobie. Nie znał samego siebie, a jedynie swój wizerunek odbity w tafli wody.
WE: Był pusty. Z dużym prawdopodobieństwem nikt wcześniej go nie pokochał. Narcyz nie miał wewnętrznej miłości.
KM: I nie miał też innego obiektu miłości.
WE: Nie miał obiektu i sam obiektem miłości też nie był. I tu wracamy do tego, co mówiłaś o dzieciństwie: by móc pokochać siebie, trzeba otrzymać miłość od innych, ważnych dla nas ludzi. Jeśli tego się nie otrzymało w pierwszych latach życia, trzeba otworzyć się na życie i na miłość. Szukać. Smakować. Docenić siebie na różnych poziomach. Zachwycić się swoim ciałem, które jest po prostu cudem samym w sobie. I postrzegać je właśnie jako cud, a nie poprzez pryzmat estetyki, która zawsze jest przecież jakąś obowiązującą w danym czasie i miejscu konwencją. My ludzie, na poziomie serca, na poziomie umysłu, na poziomie duchowego potencjału, jesteśmy nieprawdopodobnie zachwycający. Jak można tego nie kochać?
KM: Żadna miłość nie jest możliwa bez pokochania siebie.
WE: Otóż to. Dajmy na to, miłość do przyrody bez miłości do samego siebie jest niemożliwa. Nasze ciało jest przecież częścią przyrody. Jeśli tego nie dostrzeżemy, nie zaakceptujemy, nie będziemy w stanie otworzyć się na przyrodę też. Bo to by oznaczało, że otwieramy się na swoje ciało, którego czasem nie lubimy, a czasem nawet się brzydzimy.
KM: Bo idealnego ciała domaga się od nas współczesny świat. Domaga się wielu pozorów. Na szczęście ludzie, którzy siebie kochają, akceptują, nie stwarzają pozorów, są zazwyczaj szczerzy, prostolinijni, serdeczni. Każdy się przy nich dobrze czuje.
WE: To, co, Kasiu, mówisz, jest szalenie ważne. Ludzie, którzy kochają siebie, w najlepszym tego słowa znaczeniu, nie są wobec siebie agresywni, nie są nadmiernie wymagający, nie dają się wciągnąć w gry pozorów, w wyścigi szczurów. W zawody typu: więcej, lepiej, bardziej.
KM: Przypomina mi się pewien obraz z filmu „Fasolowa wojna”, który wyreżyserował Robert Redford. Ogromne fasolowe pole. I pewien stary czarnoskóry mężczyzna, który ma tam starą biedną chałupkę. I on się budzi rano, wychodzi przed tę chałupkę, rozpościera ramiona, uśmiecha się do słońca, do nieba i mówi: Dziękuję, że znów się obudziłem.
WE: Kwintesencja miłości.
[…]
Bardzo polecam też wysłuchanie webinaru Psychoterapeuty i Coacha Pani Tatiany Mitkowej. Jest to jedna z nielicznych terapeutek, która mówi wprost jak jest i kocha kobiety, rozumie ich słabości, nieprawdopodobnie wspiera i dzieli się na swoim kanale różnymi radami językiem prostym i zrozumiałym, podając mnóstwo przykładów miłosnych historii.
Film „Pokochaj siebie” jest obowiązkowy jako nr 1 na liście 🙂
Zobacz również
